Geef het maar toe: we spelen allemaal wel eens graag. Een potje voetballen op FIFA, een nieuw niveau Spaans behalen op Duolingo of een originele werkvorm uitdenken voor een overleg. Of we het nu willen of niet, die speelse en competitieve kant vormt een onderdeel van wie wij zijn.
De laatste jaren schieten de leukste digitale leermiddelen als paddenstoelen uit de grond. Een geschiedenisquiz houden op Kahoot, leren programmeren met een Bee-Bot of rondlopen op Mars met een VR-bril. Al spelend leer je dan een probleem op te lossen, kritisch na te denken of samen te werken; allemaal vaardigheden die vallen onder 21ste eeuwse vaardigheden.
De 21e eeuwse vaardigheden zijn kennis en vaardigheden die nodig zijn voor een individu om te kunnen functioneren in deze snel veranderende maatschappij.
Over spelend leren is al veel geschreven. Uiteindelijk draait het steeds om de vraag: word je onderwijs beter door je lessen op een speelse manier in te steken? Naast dat het gewoon erg leuk is, zou het gebruik van een spelelement in de klas de motivatie, betrokkenheid en productiviteit van de leerlingen vergroten. Voor peuters en kleuters vormt dit al de basis, maar ook bij oudere kinderen wordt spel door leerkrachten als erg waardevol gezien. Toch moet je wel kritisch zijn op de manier waarop je het inzet. Zo wijst de NRO (2020) erop dat technologie in de klas zoals een VR-bril of een 3D-printer “technisch, didactisch en inhoudelijk goed moet worden ingepast in het leerproces om het leren te bevorderen en te vergemakkelijken.”
Gewoon even een tool inzetten in de klas, kan leuk zijn maar draagt weinig bij aan het leerproces. Op welke manier kunnen al deze ICT-mogelijkheden het onderwijs verrijken? Om de mogelijkheden van ICT en technologie in je onderwijs in kaart te brengen, kan het TPACK-model je helpen. Lees onze blog over het TPACK-model.
Sanne onderhoudt als Content Marketeer alle online kanalen van Basicly. Met een kopje koffie in de hand, zet ze haar hersenspinsels op papier.
